VERSLAG CLUBWEEKEND 2023 NAAR EDE:

 

De weersvoorspellingen waren beroerd voor vrijdag 1 september. Zou het de hele dag regenen? Iedereen was er op voorbereid om in de regen van start te moeten gaan en dat de hele dag door te moeten beleven. Alfons was al in de motregen van huis weggereden en had zijn winterregenjack al aangetrokken. Robert was nog wat vergeten en kwam toen hij thuis kwam voor een gesloten deur te staan (Of zijn vrouw alle sloten toen al vervangen had, is ons niet bekend). Jörgen was goed voorbereid, want zijn tas puilde uit van de opladers. Ook Toine van Oers had niets aan het toeval overgelaten en had blijkbaar bij de Plus in Roosendaal alle krentenbollen opgekocht, want verscheidene deelnemers waren daar een dag eerder zonder krentenbollen van teruggekeerd. Nadat alle tassen in de bus bij de chauffeur van de eerste etappe, Jan Mulders, waren gezet en iedereen aan de koffie of thee zat, opende de voorzitter het clubweekend. Allereerst feliciteerde hij Christ met zijn zeventigste verjaardag en na de verdere toelichting op het clubweekend van Cees konden ze om 9 uur vertrekken.

Er werd deze keer in twee groepen gereden. De eerste groep onder leiding van Cees en Eric stond al na 200 m stil. Christ Schepers had een lekke band en niet zomaar een, maar eentje die direct door Theo naar het museum van Jan Buijk werd gebracht. Gelukkig had Cees een nieuwe buitenband bij zich en kon de buiten- en binnenband van Christ snel vervangen worden. Daarom mocht de andere groep met de voorrijders Toine, Giel, Alfons en Toon Jansen de groep van Cees al snel passeren.

Toon en Cees hadden een mooie toeristische route uitgezet naar de eerste rust in Hank: langs de Posthoorn naar Rucphen en in Sprundel via de Brouwerijstraat en via de Verloren Hoek werd Prinsenbeek aan de noordkant gepasseerd. Door Terheyden ging het noordelijk van het Markkanaal richting Made en na Raamsdonksveer over de brug bij Keizersveer. Aangekomen in Hank bij Dorpshuis ’t Uivernest, was het nog steeds droog. De heerlijke koffie en appeltaart zorgden ervoor dat de stemming alleen nog maar steeg. Jos Oostvogels werd nu chauffeur van de volgwagen en het instellen van de routeplanner kostte nogal wat tijd, maar uiteindelijk lukte het Giel. Al snel konden de regenjacks weer uit, want het regende niet meer, maar Alfons vertrouwde het nog niet helemaal en hield zijn regenjack aan.

De tweede etappe ging langs Almkerk over de mooie dijkwegen van het Land van Heusden en Altena naar Waardhuizen en Uitwijk, bij de oudere leden onder ons nog bekend van de Van Krimpentoer, die de eerste jaren naar en vandaaruit gereden werd rond de verjaardag van Koningin Wilhelmina, eind augustus. De Afgedamde Maas werd overgestoken en onder Zaltbommel langs ging de route nu naar Rossum voor de tweede stop bij De Gouden Molen aan de Waaldijk.

 Hier nam Alfons de sleutels van bus over voor de laatste etappe. Die voerde langs de mooie Waaldijk tot aan Beneden-Leeuwen om daar de Waal over te steken. Via Ochten en Kesteren ging het over de Rijn naar Rhenen. Onderweg moest er nog wel twee keer gestopt worden: één keer voor Robert die de bosjes in reed en één keer voor Ilse die een lekke band kreeg toen ze op een steen reed. Iets na vijven kwamen allebei de groepen na 149 km bij hotel De Bosrand in Ede aan. Cees dacht lekker in alle rust op het terras wat te kunnen drinken, maar in het lekkere zonnetje wilden wel meer leden even lekker genieten. Eric had zelfs extra snel gedoucht en alleen zijn haar gewassen… Zo kon er om 7 uur aangeschoven worden voor een heerlijke avondmaaltijd. Met een champignon voorgerechtje, genoeg frietjes, broccoli, naar keuze vlees of vis, supplementen naar keuze en een bijpassend glaasje wijn was iedereen tevreden. Een heerlijk toetje maakte het af. ‘s Avonds begon het toch een beetje te miezeren en hoefde Alfons niet op stap om het traditionele AKN-wandelingetje te maken. Om 23:30 uur gaf Rini nog een rondje, maar moest hij helaas constateren dat alle Affligem Blond op was. Maar een Affligem Dubbel smaakte hem ook nog wel! Om half een werd het laatste drankje opgedronken en konden de oogjes gesloten worden.

Voor de tweede dag was de voorspelling dat het 's ochtends nog een beetje mistig zou zijn en dat in de loop van de dag de zon tevoorschijn zou komen. Die voorspelling kwam helemaal uit. Dus de spatbordjes kwamen toch nog goed van pas, vooral in de bossen, waarbij de Goudsberg voor wat lichte stijging (ook van de hartslag) zorgde. Over Barneveld reden ze via Achterveld en Leusden naar Amersfoort. Dat was een kleine bottleneck, met diverse omleidingen. Na Amersfoort werd de loop van de Eem gevolgd langs een stukje van de Nieuwe Grebbelinie.

Voordat ze in Lage Vuursche arriveerden kwamen ze nog langs Paleis Soestdijk, maar helaas zat een rondrit over het terrein er niet in, want er werd een Classic Cars Event, Wheels at the Palace, gehouden en daarvoor was een entreekaartje van € 29,50 nodig. In restaurant het Vuursche Bos werd een heerlijk lunchplankje geserveerd. Na de lunch ging het door de boswachterij Lage en Hoge Vuursche naar Soesterberg en zo door naar het KNVB-sportcentrum in Zeist. Daar werd eerst een groepsfoto gemaakt. De fotografe van dienst complimenteerde de groep dat ze zo snel goed gingen staan. Ze had ook wel eens een groep Chinezen op de foto gezet, maar die moesten eerst op volgorde van belangrijkheid gezet worden. Ja, als je dat bij AKN moet gaan uitzoeken….

 Voor de stop had Theo lek gereden en tijdens de stop bleek dat Frans Sep ook een lekke band had. De piramide van Austerlitz lieten ze rechts liggen om via Leusden, Scherpenzeel en Ederveen weer terug bij het hotel in Ede met 111 km op de teller aan te komen. De zon brak het laatste stuk inderdaad nog door, maar toch werd er niet gewandeld, want alleen Adrien meldde zich om een ijsje te gaan eten in Ede. De rest had meer interesse in een lekkere drankje op het terras of het bekijken van de Vuelta-etappe van die dag. Adrien nam daarom ook maar een lekkere Dubbele Trappist (met suiker, bij gebrek aan grenadine). Ook deze tweede avond werd er een heerlijk diner geserveerd en kon er na afloop een heerlijk drankje gedronken worden. 's Avonds werden alle consumpties afgerekend. Alleen Theo wachtte daarmee tot de volgende ochtend; je weet maar nooit of je ’s ochtends misschien nog zin hebt in een biertje. Het bestuur sloot de avond af met een korte voorbespreking van het Clubweekend 2024. Iets na twaalven zochten ook zij hun bed op.

De derde dag was een prachtige nazomerdag. Chauffeur van dienst was Jacques van Holten en de terugweg ging deze keer via Ede en Veenendaal naar het Nationaal Park De Utrechtse Heuvelrug. Een erg populair fietsgebied. Bij kasteel Broekhuizen kwam de groep van Toon nog even bijna in de problemen toen een Porsche met hoge snelheid in de bocht een tegenliggende fietsgroep inhaalde en daardoor op de weghelft van AKN kwam. Een aanrijding kon maar net voorkomen worden door de berm in te rijden. Bij Wijk bij Duurstede werd het Amsterdam-Rijnkanaal overgestoken en bij de veerpont in Beusichem de Lek.

Aangekomen bij de veerboot van Beusichem dacht Alfons tijd genoeg te hebben voor een plaspauze, maar de boot vertrok bijna zonder hem. Gelukkig was de schipper nog bereid om even het ophaaldek weer te laten zakken en de slagboom te openen voor hem, zodat hij toch nog met de groep mee naar de overkant kon.

 Bij atletiekvereniging Statina in Culemborg waren ze speciaal voor onze club geopend en werd een appelgebakje bij de koffie of thee geserveerd. Ook kon er al gekozen worden uit de door het hotel geleverde lunchpakketten, met broodjes, fruit, sap en repen. De bus werd de volgende etappe bemand door Frans Sep en door de Betuwe reden de groepen via Leerdam, Asperen en Gorinchem naar de Waaldijk. Boven Sliedrecht langs ging het daarna naar Dordrecht, waar een stuk van de wielerbaan werd gevolgd alvorens bij de Mol het lunchpakket verder op te maken.

De laatste etappe was Jan Mulders weer chauffeur van de bus en ging het via de Kop van het Land langs de Biesbosch naar de Moerdijkbrug, waarna door de ene groep via een mooie route over Zwartenberg en het vernieuwde fietspad naar de Lamgatse brug werd gereden. De andere groep reed daar dwars door Zevenbergen naar toe. Zij reden over de Goudbloemse Zeedijk naar Oudenbosch en zo naar Roosendaal. De andere groep reed over de AB-weg naar Hoeven en over Bosschenhoofd naar Zegge. Onderweg moest nog wel even gestopt worden voor een lekke band van Giel. Zij reden tenslotte over het Landerijenpad naar de Onyxdijk, waar Giel zijn vrouw kon waarschuwen dat ze hem op kon komen halen bij Huis ten Halve.
Bij Huis ten Halve was er na 151 km voor alle deelnemers nog een drankje en een bedankje voor alle chauffeurs, voorrijders (bij de groep van Cees waren dat ook nog Ilse, Eric, Jörgen, Christ en Rini) en natuurlijk de organisatoren Cees Mathijssen en Toon Jansen. Het was weer een bijzonder geslaagd clubweekend, met dank aan de weergoden!

 

De deelnemers aan dit clubweekend waren:

Groep 1	Groep 2
Toon Jansen Toon van den Broek Adrien Lambregts Toine van Oers Frans Sep Will Creemers Jacques van Holten Alfons Govers Henk Kuijpers Jan Mulders Giel Balemans	Cees Mathijssen Christ Schepers Eric Langelaan Theo Jukes Robert Buyle Ilse Mathijssen Jörgen Mathijssen Rian Luyckx Pierre van Zinnen Jos Oostvogels Rini van Geel

 

Klik HIER voor alle foto's van het clubweekend

• Terug naar Hoofdscherm