CLUBWEEKEND RIJS in GAASTERLAND FRIESLAND

Zaterdagmorgen 26 april verzamelden zich 41leden bij Huis ten Halve om aan het clubweekend naar Rijs te beginnen. Dim van Krimpen was blij te kunnen melden dat er voor het eerst in 10 jaar weer dames deelnamen en nog maar liefst 2 tegelijk! Bovendien kon hij melden dat de sponsoractie van de Rabobank onze club maar liefst 116 “likes” had opgeleverd; goed voor een bijdrage van meer dan € 400,-. Op weg naar Rijs in 10 auto’s (Rob Smits was al in de buurt van Rijs en kwam op eigen gelegenheid; Jan Buijk had eerst nog een feest in Huis ten Halve en kwam ’s avonds achterop) ging het gesprek over de lange droogteperiode en dat de volkstuintjes om water zaten te springen. Was het de Goden verzoeken? Dat zou in het verdere verloop van het weekend nog blijken!
 

Na nog een koffiestop zonder koffie onderweg bij waren we om 10 over 11 bij Hotel Gaasterland. Tijdens de koffie werd er door Cees Mathijssen meteen naar Jan Buijk gebeld dat hij rosébier voor Ilse mee moest brengen, want dat had hij bij het all-inclusive barretje nog niet gesignaleerd. Na de lunch met kroket kondigde toerleider Theo aan dat we om kwart voor twee konden vertrekken. Jos Vos was ondertussen al in zijn nopjes, want hij constateerde dat dit het mooiste hotel was, dat hij bij een clubweekend gehad had. (Zijn laatste clubweekenden waren in Halle en in Haarlem, dus daar was wel wat voor te zeggen). De 75 km lange tocht voerde ons door mooie Friese plaatsjes als Nijemirdum, Lemmer, Heeg, Koudum en Bakhuizen. Daar was het over het algemeen gezellig druk met Koningsdagactiviteiten, zodat daar erg rustig doorheen gereden werd. Je kon wel merken dat de Friezen geen grote fietsgroepen gewend zijn, want regelmatig kregen we applaus als we passeerden. Dat doen ze in West-Brabant niet meer voor ons…


Net na Lemmer was er nogal wat oponthoud door een gecompliceerde bandbreuk bij Ben Wesseling. Binnenband lek, buitenband kapot, binnenband klem, buitenband eraf, buitenband erop, binnenband niet op te pompen, band verwisselen, kortom er ging een klein half uurtje overheen voordat de groep weer verder kon. Net buiten Heeg kwam in een onoverzichtelijke bocht een motorrijder ten val, die voor ons uitweek en daarbij zijn stuur wat al te snel omgooide. Gelukkig reed hij heel zacht en was er nauwelijks schade aan zijn motor.


 

Voor de veerpont bij Gaastmeer waren er toch nogal wat leden die de voorrijders niet volgden op het smalle fietspad naar de pont, zodat ze uiteindelijk over het schrikdraad moesten met hun fiets om naar de pont te kunnen. De vrolijke veerman, hij leek wel wat op Joop Braakhekke, zette de groep in 3 keer over en genoot ervan om 3 keer zijn act op te kunnen voeren.

Natuurlijk moesten voorrijders Alfons en Cees van Sluijs nog even verkeerd rijden in Koudum en misten Alfons (he, alweer hij!?) en Cees Mathijssen het laatste fietspad.
 

 

De GPS-rijders namen toen het voortouw, maar het bochtige smalle fietspad bleek voor sommigen wat te technisch. De meesten konden nog op tijd corrigeren bij twee opvolgende bochtjes, maar Bep raakte van het padje (!) en reed bij de tweede bocht rechtdoor het kreupelhout in. Ze kon er vrolijk om lachen en nadat Cees Mathijssen haar bevrijd had kon ze ongedeerd de laatste kilometers maken.

Gelukkig was iedereen om half 6 terug, zodat we geen minuut van het all-inclusive drinken (van half 6 tot middernacht) hoefden te missen. Om kwart voor zes was het tijd voor Arnold v,d. Maat om het eerste rondje te geven ter gelegenheid van zijn 70-ste verjaardag, waarbij hij natuurlijk luidkeels werd toegezongen.
Om zeven uur kon ons gezelschap aan tafel, voor naar keuze een kippen- of champignonsoep vooraf en daarna een warm buffet, waar druk gebruik van gemaakt werd. Er moesten dan ook heel wat bakken aangevuld worden. De slavinken werden uiteindelijk nog nagevuld toen iedereen al aan het dessert begon. Voor Josse, Ben en Jacques geen probleem: de slavink konden ze niet laten liggen, dus het dessert moest voor hen even wachten. Robert en Alfons sloegen meteen hun slag en ook vanaf de andere tafels werd meerdere malen naar de koeling gelopen om weer een ander smaakje, met of zonder slagroom, te proberen. Na nog een bakje koffie kon om negen uur aan de avondwandeling begonnen worden. 18Leden liepen door het Rijsterbos naar het IJsselmeer; een wandelingetje van ruim een uur en een kwartier.

Mathieu, Kees Schijven en Ad Lambregts bleven lekker biljarten en Cees Mathijssen, Jörgen, Ilse, Jos Vos en Gerard maakten de bowlingbaan onveilig. Christ had zijn eigen Schrobbelèr van thuis meegebracht en deelde die ruimhartig met wie maar wilde. Jacques v.d. Heijden probeerde het bedienend personeel ervan te overtuigen dat we allemaal uit het bejaardenhuis kwamen en dat Jan Buijk onze verzorger was. Om twaalf uur kwam aan het all-inclusive programma een eind. Reden voor iedereen om het bed op te zoeken. Jacques v. Benthem wilde nog snel bestellen om 12 uur, maar Emmy was net even weg en toen ze om vijf over 12 terug was, kon het niet meer. Jacques vond het maar niets, wilde toen een rondje geven en betalen, maar dat kon ook niet zonder kaart. Uiteindelijk zorgde voorzitter Pierre ervoor dat alles nog goed kwam door zijn kaart even ter beschikking te stellen! Om kwart over twaalf kon Alfons tenslotte het licht uit doen.
 

De volgende ochtend konden we om 8 uur ontbijten en een lunchpakket klaar maken. Om 9 uur vertrokken we voor een ritje van 12 km naar Stavoren. Op de IJsselmeerdijk werden we getrakteerd op een bombardement van muggen, die in grote wolken op ons af kwamen. In Stavoren hadden we een half uur om vlakbij het vrouwtje van Stavoren op de veerboot te wachten. Bij het vertrek stond er volgens Jan nog een fiets aan de wal, maar die was niet van ons… Aan boord konden we boven- of benedendeks genieten van koffie en na 80 minuten waren we in Enkhuizen. Daar werden we opgewacht door de broer van Arnold v.d. Maat, Guus, en Anne de Poel, beide lid van D.O.K. uit Den Helder. Zij namen de leiding en namen ons in de motregen mee langs Andijk, Medemblik en Wieringermeer naar Den Oever. Jammer genoeg ging het steeds harder regenen en bij aankomst in restaurant De Zingende Wielen waren o.a. Rob, Pierre en Arnold behoorlijk verkleumd.
De koffie en appeltaart werden aangeboden door de broer van Arnold en daar schrok hij toch wel wat van. Hij had namelijk een tijdje geleden nog stellig beweerd dat die nooit een rondje gaf en dat de eerste keer dat dat zou gebeuren hij zijn schoen op zou eten.

Het bestuur had daarom voor de gelegenheid gezorgd dat dat ter plekke kon en serveerde hem zijn schoen. Maar zelfs het vlees eraan (de neus en de spekzolen) liet hij aan zich voorbijgaan!

Toen Rob buiten kwam begon hij meteen weer te rillen en besliste ter plekke om een auto te regelen en zo terug te gaan. Dat werd geen taxi, want een van de aanwezige dames had zo genoten van de aanblik van onze strakke pakjes dat ze Rob spontaan een lift aanbood naar Rijs! De rest ging op de fiets de Afsluitdijk over. Halverwege reed Thijs lek en reed o.a. Bep zachtjes door om het niet nog kouder te krijgen dan ze het al had.

 

Daarna werd er met Frans en Cees v. Sluijs op kop toch geprobeerd om ze voor het eind van de dijk weer te achterhalen. Dat lukte door iets harder dan 35 km/u te gaan rijden, maar op het moment van aansluiten reed Gerard lek. Onder het viaduct werd gewacht.
Daarna kon koers gezet worden naar Makkum, waar Wim Schot lek reed. In een bushokje schuilden de voorrijders voor de nog steeds neervallende regen.Bij wat versmallingen kwam de groep nog een paar keer op een lang lint te zitten, iets waar de voorrijders door Theo terecht op aangesproken werden, maar met de finish in zicht maakte niemand zich daar druk over en bleef de sfeer in het peloton prima. Om half zes waren we weer terug, maar ook al ging het all-inclusive gebeuren weer van start, iedereen had eerst dringend behoefte aan een warme douche.


Om zeven uur kon er weer aangeschoven worden voor het avondeten, en dat was zo mogelijk nog uitgebreider dan de dag ervoor. Er werd dan ook flink gebuffeld om alle verbruikte calorieën weer aan te vullen. Achteraf werd er door sommigen nog even de ketting schoon gemaakt en ingespoten. Gerard maakte zijn hele fiets schoon en won en passant een wedstrijdje wiel in- en uithalen met de fiets ondersteboven. Jan en Jacques waren druk met het prepareren van Jan zijn nieuw aangeschafte fiets. Die hele oude Raleigh had Jacques gespot in de fietsenstalling van het hotel, aangekocht voor € 25,- en meteen weer doorverkocht aan Jan. Tot ruim half elf bleef iedereen gezellig aan tafel zitten en daarna verkasten de meesten nog even naar de bar. In strijd met de voorschriften bleef die tot 12 uur all-inclusive. Dus dat miste Jacques van Benthem, die iets voor elven naar bed ging, omdat ze toch gingen sluiten. Deze keer werd om half een het licht uit gedaan.

 

De volgende ochtend was het wat bewolkt, maar gingen de meeste weersvoorspellingen uit van een droge ochtend. Jos vos vertrouwde het echter niet en na het ontbijt zwaaide hij vanaf zijn kamer de groep uit. Voor deze derde dag had Henk een route tegengesteld aan de eerste dag op papier (en GPS) gemaakt. De voorrijders, die de avond tevoren bij Theo een functioneringsgesprek hadden gehad, waarbij alle afspraken nog eens duidelijk op papier gezet werden, gingen een weggetje te vroeg linksaf en daardoor klopte er van de routebeschrijving even niets. Tot zover dus de afspraken!

Op de GPS van Wim kwamen ze toch bij de Galamadammen uit, waar de route weer opgepakt kon worden. Na Koudum reed Wim Hoogendam op het smalle fietspad op het Wiskepaad langs de waterloop lek op een randje van een wildrooster. Door het mooie Workum met zijn Jopie Huismanmuseum reden we via Nijhuzum, Oudega en Kleine Gaastmar naar Heeg. Stuk voor stuk plaatsen die bij het merendeel van de fietsers in de groep exotisch in de oren klonken. Laat staan dat de Friese benamingen voor deze plaatsen bekend zijn!

 

In Heeg reed Arnold v.d. Maat lek en terwijl hij op een bruggetje zijn band repareerde, pompte Wim zijn band nog even wat harder op. Dat had hij beter niet kunnen doen, want daarbij brak het ventiel af, zodat ook hij zijn band moest verwisselen.

Na nog een plaspauze en een pauze om de regenjasjes aan te doen vanwege een dreigend buitje reden we verder naar Woudsend en Elahuizen. Daar reed Wim tot zijn grote verdriet weer lek. Hij moest namelijk samen met Toon Feijns vroeg terug om op tijd bij het 50-jarig huwelijksfeest van Louis Mouws aanwezig te kunnen zijn. De buitenband bleek zo beschadigd, dat die ook werd vervangen. Toen de voorrijders weer vertrokken bleek Jörgen ook een lekke band te hebben, zodat er weer gestopt moest worden. Vanaf Harich stuurde Henk daarom de groep via de kortste weg terug naar het hotel. Daardoor kwamen ze nog net voor een uur aan. Na een snelle douche en een lunch kon daarna iedereen op eigengelegenheid de terugweg naar Roosendaal aanvangen.

Het vorig jaar op proef gestarte concept bleek ook in Friesland weer geweldig gewerkt te hebben! Dim en Willy werden hartelijk bedankt voor de planning. Theo, Wim en Henk (en natuurlijk Anne en Guus) voor de routes en de voorrijders Cees, Cees, Wim M. en Alfons voor het voorrijden!

Klik hier voor het fotoalbum van dit clubweekend
 

Aan dit clubweekend werd deelgenomen door:

  • D. v. Krimpen
  • T. Jansen
  • F. Landsbergen
  • A. Govers
  • W. Schot
  • R. Smit
  • G. Loontjens
  • A. v.d. Maat
  • W. Mouws
  • A. v. Tilburg
  • Kees Schijven
  • Christ de Rooij

 

  • F. Peeters
  • M. Sebregts
  • A. van Oers
  • T. Jukes
  • W. Hoogendam
  • B. Wesseling
  • Chr. Couwenbergs
  • J. Mathijssen
  • A. Martens
  • I. Mathijssen
  • J. Bakker
  • C. Mathijssen
  • A. v.d. Broek
  • M. de Baat
  • W. v. Toren
  • A. Lambregts
  • C. v. Sluijs
  • J. Zentveld
  • H. Verschuren
  • T. Feijns

 

  • R. Buyle
  • J. Vos
  • P. Vrolijk
  • J. v. Benthem
  • W. Broodwinner
  • B. Broodwinner
  • J. Embregts
  • J. Buijk
  • P. v. Zinnen
  • J. v.d. Heijden