BEZOEK AAN ONZE SPONSOR:VAN KRIMPEN HANDELSONDERNEMING B.v.
Op zondag 21 januari 1996 waren alle AKN-ers welkom bij onze sponsor Dim van Krimpen, fabrikant en leverancier van plastic bloempotten, containers, trays en bakken voor de professionele tuinbouw. Ondanks de koude gure wind was de opkomst groot: 21 leden stonden ‘s morgens bij Huis ten Halve klaar om op de fiets te stappen. Janus had natuurlijk al een grote pot koffie gezet, zodat iedereen al een beetje warmte binnen had toen we om 9 uur vertrokken. Sommige leden hadden er duidelijk zin in, want ze reden voortdurend voor de groep uit. Vooral Jos maakte er een potje van door constant op de 12 te trappen. Hij kon niet kleiner zei hij, want er zat geen 11 op zijn pion...
Tegen 10 uur arriveerden we in Oudenbosch, waar o.a. Dim en zijn vrouw, Marco en Jan ons welkom heetten. Ook waren er al een aantal leden, die direct van huis naar Oudenbosch waren gereden.In de gezellige kantine stond de juke-box, de theepot en de koffiepot al klaar. Daar kwamen we zelfs een paar stoelen te kort om iedereen een plaatsje te kunnen geven. Nadat we gekozen hadden welk soort gebak we graag wilden hebben, (het maakte mij niet uit: ik eet toch wat de pot schaft) nam Marco het woord. In zijn functie van hoofd verkoop / bedrijfsleider gaf hij een kort overzicht van de activiteiten van Van Krimpen B.V.
Daarna werden er twee groepen geformeerd voor een rondleiding door het bedrijf. Of je nou uitleg krijgt van Marco of van Dim, dat is natuurlijk één pot nat, maar ik gaf toch de voorkeur aan Dim. Via het kantoor beneden waar twee vitrinekasten vol potten stonden ( ik voelde me even een echte pottenkijker) ging het naar het volgende kantoor. Daar kregen we uitleg over hoe de in- en verkoopafdeling werken: de 4 vertegenwoordigers onderhouden de contacten met afnemers in Nederland (en Limburg), België en de grensstreek van Duitsland. De plastic bloempotjes van zeer klein tot zeer groot worden betrokken van een fabriek in Oud-Gastel die speciaal voor Van Krimpen produceert. Verder hebben ze ook leveranciers in Zwitserland en Engeland. Bij voorkeur probeert Van Krimpen de produkten direct van de fabriek naar de tuinders te brengen met de eigen 3 vrachtwagens, zodat de opslag in de meer dan 2000 m² grote hal beperkt kan blijven tot datgene wat direct leverbaar moet zijn.
Daarna ging het de trap op om de kantoren boven te bekijken. Dimphy van Opdorp was bang om daar iemand wakker te maken, dus zij sloop op kousevoeten de trap op. Via het verkoop-kantoor van Marco ging het naar het kantoor van de directeur. Die had nog vlug wat papieren op zijn bureau gelegd, zodat we konden zien dat er gewerkt werd (tenminste dat veronderstelden enkele leden). Kees Tak aarzelde natuurlijk geen moment en nam plaats in de zeer luxe stoel van de directeur. Nou kan Kees natuurlijk bij Van Krimpen wel een potje breken... Het beviel hem kennelijk goed zo’n extra steuntje in de rug (en de nek). Binnenkort dus ook bij Heynen-transport op kantoor zo’n stoel ?
Daarna gingen we de hal bezichtigen, waar honderdduizenden potjes opgeslagen stonden in zwart, terracotta, wit en zelfs paars ! Kleine potjes hebben grote oren, dus Dimphy was er als de kippen bij om te concluderen dat ze niet paars waren maar rose ! Wie ze in deze hal wakker dacht te maken was niet helemaal duidelijk, maar Dimphy sloop nog steeds op kousevoeten rond. Bij een binnentemperatuur van 8º C in de hal leek me dat toch niet echt aangenaam !
Bij terugkomst in de kantine werd voor alle liefhebbers tot twee maal toe een lekker potje bier geserveerd (Dobbel-Palm natuurlijk). Toen de juke-box ook nog daadwerkelijk aangezet werd werd het risico groot dat we er een potje van gingen maken. Gelukkig waren er enkele verstandige (?) leden die toen opstonden. Na een dankwoordje van Pierre voor de geweldige ontvangst namen we afscheid van onze gastheren en -vrouwen en ging het door de kou via de kortste weg terug naar Huis ten Halve.
Dim bedankt voor de gastvrijheid !