Fifty – fifty…
Als je ’s morgens naar buiten kijkt voordat je aan een toertocht gaat beginnen, dan schat je meteen even de kansen op goed weer in. Natuurlijk heb je de avond tevoren al uitgebreid het weerbericht bestudeerd en op Teletekst gekeken naar het % kans op regen. De ervaring leert echter dat het weerbericht soms behoorlijk kan afwijken van het echte weer bij ons. De 50% kans op regen nam ik dan ook met een korreltje zout toen ik afgelopen zaterdag 25 maart een licht bewolkte hemel zag, toen ik de gordijnen open schoof. Dat hadden meer AKN-ers bedacht, want een opkomst van 30% van de leden voor de clubrit naar Zandvliet over 100 km is heel behoorlijk te noemen. Daarbij waren ook een drietal nieuwe leden die zich ’s morgens bij Huis ten Halve gemeld hadden voor een fijne fietsdag.
De tocht begon met een rustig aanloopje richting Achtmaal, wat Cees van Dongen deed vermoeden dat we via Rotterdam naar Zandvliet gingen rijden. Louis Mouws had meer vertrouwen in het richtingsgevoel van de toerleider, maar vroeg wel om wat meer kolen op het vuur. Jammer genoeg voor hem werd het tempo niet opgevoerd richting 30 km/u, maar mij is verzekerd dat Louis dit tijdens zijn trainingsritjes meer dan goed kan maken. Gelukkig voor Cees werd vanuit Achtmaal koers gezet naar het westen, dus Rotterdam lieten we links (?) liggen.
In de afgelopen weken was me al duidelijk geworden dat er binnen AKN toch wat ongerustheid was over de route naar Zandvliet. In de wandel(tempo)gangen was al gewezen op de aanwezigheid van behoorlijk wat kasseistroken rondom Zandvliet. Aangezien kasseien een vast onderdeel vormen van mijn clubritten, was er dan ook al op voorhand duidelijk dat die er 100% zeker in zouden zitten. De vraag was alleen hoeveel en hoe slecht. Bij het uitzetten van de tocht had ik dan ook maar uit voorzorg de allerslechtste stukken kasseien gemeden. Ik vind dat er in een tocht best iets pittigs mag zitten, waarop je onderweg je tanden (bijna) stuk bijt, maar waarover je na afloop toch een 100% voldaan gevoel hebt dat je het toch gehaald hebt. Daar zijn enkele redelijke kasseistroken van een paar honderd meter of wat korte hellinkjes prima geschikt voor. Het tempo gaat op die stukken dan even drastisch omhoog, maar daarna wordt iedereen keurig opgewacht en gaat het weer in het gewone tempo verder. Tini Buijsen protesteerde daar op zijn manier tegen, door na de kasseistrook bij Zandvliet voor de groep uit te gaan rijden. Helaas voor hem voerde de route ons op dat moment rechtsaf, zodat hij toch om moest draaien en achteraan aan kon sluiten.
Helemaal droog (op wat zweet na) bereikten we na 50 km de rust in café Het blauw hoeveke in Zandvliet. Willy van Toren vond het reuze knap dat ik er in geslaagd was om de rust af te spreken in een café waar hij nog nooit geweest was. Cees van Dongen zat opvallend veel over zijn koffie door het raam naar buiten te kijken. Ik dacht dat hij de kansen op regen aan het inschatten was, maar het bleek dat hij het niet over zijn hart kon verkrijgen om een zeer slechte kasseistrook vlakbij de rustplaats niet te rijden. Toen iedereen na de koffie weer buiten stond, moest er dan ook eerst nog 5 minuten op hem gewacht worden totdat hij met een tevreden gezicht terug was van zijn zelfgekozen Parijs-Roubaix rondje.
Over de rest van de route valt niet zoveel meer op te merken. Ik vat het dan ook maar even kort samen:
- Het weerbericht had gelijk, want de overige 50% kregen we inderdaad nog regen.
- Tussen Rilland en Bergen op Zoom (ongeveer 10 km) regende het 9 lekke banden:
- Jan van Loon vond het niet zo’n goed idee om onder de brug te repareren, dus gingen we met zijn allen 100 meter er voorbij in de regen staan. Toen hij weg wilde rijden bleek ook Jan van Rijsbergen een lekke band te hebben.
- Bij de sluizen hielp Frans van Geloven het volgende slachtoffer van de regen in de drup. De nieuwe binnenband stopte hij tussen de velg en de buitenband en dat geeft een aardige klap als je die hard op wilt pompen.
- Bij de volgende lekke band begonnen enkele leden ongerust op hun horloge te kijken, omdat het geschatte tijdschema behoorlijk begon uit te lopen.
- Een kilometer verder reden 2 leden tegelijk lek. De groep begon aardig te verkleumen en besloten werd om door te rijden.
- Een van de leden nam de kortste weg naar huis en 500 meter verder reed de volgende lek. Daar bleven ook twee leden bij en de uitgedunde groep reed verder.
- Vlak voor Heimolen volgde de laatste lekke band. Het wordt eentonig, maar ook daar bleven twee leden bij zodat we met ongeveer de helft van de oorspronkelijke groep tenslotte na 100 km bij Huis ten Halve arriveerden.
- Het merendeel reed daar koud en nat meteen door naar huis, richting warm bad of douche.
Het weerbericht had toch gelijk gehad, de kansen waren fifty-fifty, maar zijn ze dat eigenlijk niet altijd?
- Je wordt lid van AKN of je doet het niet.
- Je gaat fietsen of je doet het niet.
- Je rijdt over kasseien of je doet het niet.
- Je rijdt lek of je doet het niet.
- Je rilt van de kou of je doet het niet.
- Je zorgt dat je op tijd thuis bent of je doet het niet.