trainen
Elk jaar gaat bij mij het fietsen in de winter op een zeer laag pitje en blijft het voornamelijk beperkt tot de 500 meter van mij thuis naar mijn werk. Maar na de eerste vergadering van de toercommissie verandert dat op slag. Ai, begin maart moet ik wel zorgen dat ik er sta en de fietsspieren zijn deze winter geslonken tot nauwelijks waarneembare bundeltjes. Fiets oppoetsen, nieuw stuurlintje, ketting en tandwieltjes vervangen en ondertussen al denken aan de trainingsstrategie voor de komende weken.
Er is (helaas) elk jaar weer wat anders wat ik uit wil proberen om het fietsgemak te verhogen. Maar in de loop der jaren heb ik toch wel geleerd van mijn vele fouten. Aangespoord door verhalen in allerlei fietsbladen en van allerlei collega-fietsers heb ik al geëxperimenteerd met van alles en nog wat.
Voorbeeldje?
Zelfs al zit ik perfect,als ik in de krant lees tijdens de Tour de France dat de heren coureurs hun zadel voor een bergetappe iets omhoog (laten) zetten, dan moet ik dat voor het Klimmersbrevet ook proberen. Zou 2 cm genoeg zijn ? We proberen het toch gewoon ! Ik ben die rit bij elke beklimming op vele minuten van de voorlaatste boven gekomen, want ik kon geen (2) cm kracht zetten. Sindsdien staat mijn zadel weer op de standaardhoogte ...
Of dat voorjaar dat ik me voornam om te trainen op de manier van trappen. Afgelopen met dat geduw op de trappers, want ik zou wel eens even gaan ‘rouleren’. Dus de nadruk gelegd op het trekken bij de opwaartse beweging van de pedalen. Daarbij worden dan echter andere spieren aangesproken... En dat merk je al snel. Na 5 km kwam ik bij de brug waar ik wel eens even tegenop zou stuiven. En inderdaad ik vloog naar boven. Wel een beetje spierpijn in mijn rug, maar dat is normaal als je begint te trainen, toch ? Niet dus. Dezelfde avond begonnen mijn rugspieren al op te spelen. Ik heb er het hele seizoen last van gehad. Nu, jaren later gebeurt het nog dat ik die spieren voel als ik extra inspanningen moet leveren.
Nog een voorbeeld ?
Welke wilt u horen ? Schoenplaatjes ? Ideaal om mee te experimenteren ! Toen ik in 1980 begon met fietsen kon dat nog niet, want ze waren stevig vastgespijkerd op de juiste plaats. Wat een genot dat met de invoering van het clipless-pedaal er zoveel meer mogelijk is ! Met drie schroeven valt heel wat te doen. Ik ben begonnen met ze iets schuin te zetten. Daarna het rechterplaatje iets schuiner dan het linker. Daarna beide plaatjes recht en sinds drie weken staan ze nu ook nog een cm naar achter. Wat volgt ?
‘In de loop der jaren heb ik toch wel geleerd van mijn vele fouten’ schreef ik in het begin van dit stukje, maar u snapt het al: ook in de toekomst zal er vast nog vaak geëxperimenteerd worden. Mijn moeder zei het vroeger al: ‘Van proberen kun je leren". Tegenwoordig voeg ik daar zelf aan toe: ‘En voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast’ !