verslag clubrit zuidwesthoek maart 1999
Op zaterdag 20 maart stonden 30 AKN-ers klaar om samen met ondergetekende te gaan fietsen. De oproep met foto in het BN/De Stem had Toon Antens (die moest werken) doen besluiten om zijn foto te E-mailen, zodat hij toch een beetje aanwezig was. John van Turnhout vond het nodig zichzelf te legitimeren met een pasfoto. (Zo te zien was die foto 20 jaar oud, want ik kan me niet herinneren hem ooit met baard gezien te hebben.) Kortom: iedereen had er zin in en het weer werkte ook nog mee.
Op speciaal verzoek van Jan van Loon waren de schapen nog even in de stal gebleven, zodat we zonder bemesting naar de Kreekraksluizen konden fietsen. Daar kreeg Henk Verschuren de eerste en enige lekke band van die dag vlak voor de kasseistrook. Zo had iedereen de gelegenheid om te beslissen of hij wel of niet over de kasseien ging rijden. Door sommigen werd hardop aan de kwaliteit van hun vervoermiddel getwijfeld, maar toch ging iedereen over de kasseien. Alleen zij (je weet wel) niet. Naar de rust toe werd er nog even flink doorgetrokken op de Woensdrechtse hellinkjes, zodat we verspreid in diverse groepjes koffie gingen drinken.
Willy van Toren hing daar zijn fiets meteen aan de (bloembak-)haak. De koffie smaakte daarna prima in de zonnige serre van café Boulevard en de jubileumcommissie had voor alle deelnemers nog een lekkere gevulde koek meegenomen. Ook werd er nog een Schapers-wielertrui weggegeven. De gelukkige die de hoogste kaart trok was uiteindelijk Leo Notenboom.
Over de Brabantse Wal ging het daarna richting Ossendrecht, Putte en de Kalmthoutse Heide. Daarna brak de psychologische testfase van deze rit aan. Tot vier keer toe werden de AKN-ers op het verkeerde fietsbeen gezet: als het logisch leek om rechtsaf naar Roosendaal te gaan, ging de route naar links. Door sommige deelnemers werd dan ook aan de capaciteiten van de toerleider getwijfeld. Toch bleek de tocht bij terugkeer in Huis ten Halve precies 100 km (en 300 m) lang te zijn.
De gevulde koeken die nog overgebleven waren werden uitgedeeld, waarbij sommige deelnemers tot 3 keer toe vergeten werden. Maar ja zonder baard waren ze dan ook moeilijk te herkennen…